امام زاده عبدالله بن علی بن حسین بن زید بن امام حسن مجتبی(ع) است که در شهر رزوه در ده کیلومتری شمال غرب شهر چادگان واقع است. نام مادر وی حیفا و نام پسرش حضرت عبدالعظیم حسنی مدفون در شهر ری است(اطلاعات ثبت شده از مقبره ی امام زاده عبدالله در صحن حرم). در این زیارتگاه سنگ نوشته هایی مربوط به سال 139ق/136ش وجود دارد.
وقف نامه ای تاریخی برای امام زاده باقی مانده که مربوط به سال 708 ودوره ی حکومت سلطان محمّد اولجایتوی مغول است. در این سند ملک مزروعی رزوه رود با نام جبرجان توسط دو فرد به نام های خواجه رکن الدین و خواجه عمادالدین، فرزندان خواجه نظام الدین مستوفی از فردی به نام ضیاء الدین محمود فرزند ملک شجاع الدین اتابیک پشنگ خریداری و به فرزندان خریداران سپرده می شود و بخشی از آن به امام زاده وقف می گردد.
